Vooraf
Hoe komt een mens tot een inzicht? Dat is nog een onontgonnen terrein van onze hersenen. Of je dit ooit moet onderzoeken laat ik nog in het midden en is in essentie ook niet zo belangrijk.
Het feit dat het inzicht af en toe komt is belangrijk en tegelijk verfrissend en waardenrijk.
Waarover gaat het? Er is een fundamentele waarde zoals: De vrouwen moeten vrij zijn. Dit om tot een fundamentele verandering in wereldbeeld te komen en de echte gelijkheid van man en vrouw te realiseren. Ik verklaar me nader: Ik geef het voorbeeld van het taalgebruik. Als je naar de Westerse mensentaal taal kijkt dat zijn bijna alle voorwerpen of begrippen die creëren, geven en zorgen, scheppen in veiligheid, luisteren naar, in essentie vrouwelijk. Om echte verandering te bewerkstelligen moeten we gaan creëren, scheppen. De schelp openen en geven i.p.v. ontvangen of nemen.
De springveer van de flipperkast
Om tot echte verandering te komen moet ieder voor zich een oefening maken in logisch nadenken en analyseren. Je zal heel diep afdalen in je persoonlijkheid, tot de wortel van jezelf en je bestaan gaan. Vragen stellen als: Wie ben ik? Wat heb ik al gedaan? Wat heb ik al gecreëerd? Hoe ziet mijn leven eruit? Waar kom ik vandaan? Waar sta ik nu? Waar wil ik naartoe?
Maak je deze oefening voor jezelf dan kan je gemakkelijk extrapoleren naar de grote groep, naar de anderen en uiteindelijk naar de maatschappij.
Het best kan je deze oefening voorstellen als een veer van een ouderwetse ‘pinball machine’ (zoek dat maar even op bij de afbeeldingen op google).
Je trekt deze veer uit (je gaat helemaal naar de essentie, de grondige analyse van jezelf als persoon met al zijn aspecten van je persoonlijkheid tot de wortel van je bestaan). Die veer trek je helemaal uit en die laat je los. Het effect is dat de bal in de flipperkast wegschiet, de ruimte in. Dit beeld staat voor loslaten na de analyse. Het resultaat is als een sprankelende vuurzee tijdens het vuurwerk.
Het beeld staat voor een zeer korte, conservatieve reflex, het opzoeken van de essentie maar onmiddellijk terug loslaten. Niet blijven hangen in het conservatief denken maar uitsluitend zien als een reflectie, een startpunt, een nieuwe start in jezelf, in groep, in de samenleving.
Pik dan uit die vuurregen de positieve aspecten die bij je passen en start met je werk. Zoek wie je bent, wat bij je past, ontdek je talenten, wie ben ik? Wat zijn de aspecten van mijn persoonlijkheid? Wat sluit het meest aan bij wie ik wil zijn. Dit is een lange termijnproject en bij de ene zal het vroeger komen dan bij de ander. Neem je tijd, bouw de nodige reflectie in en houd rekening met ‘trial and error’. Je kan mislukken en een tegenslag zal op de weg liggen maar denk steeds aan het lange termijn perspectief. Waar wil ik naartoe? Waar liggen mijn aspiraties en ambities?
De sleutelfiguren
Dit zijn waardevolle figuren die je helpen bij het groeien, de leermeesters, de inspirators, begeleiders, luisteraars. Dit zijn figuren uit de maatschappij die essentieel zijn voor het voortbestaan, de ontwikkeling, samenhorigheid en toekomstgerichtheid. We vinden deze mensen meestal binnen de schoot van een school, vereniging of een organisatie, een onderneming of een plaats waar mensen samenkomen, elkaar ontmoeten. Zonder deze mensen valt er een gat in de organisatie, haken mensen af en worden zij niet meer gestimuleerd om verder te denken en te ontwikkelen. Sleutelfiguren kunnen mensen zijn uit een vereniging, club maar kan eveneens de postbode zijn die zijn wijk nog kent of iemand die bouwt aan de maatschappij, de opbouwwerker maar eveneens de priester, de imam, de boedha, de goeroe…
Graag vergelijk ik de rol van deze sleutelfiguren met de rol van sleuteldieren in de organisatie van een dierengemeenschap. Het zijn niet de dieren die het hoogst in rang zijn aangeschreven, de top roofdieren of de sterksten van hun omgeving. Maatschappelijk vertaald; de politiekers met macht. Het zijn die dieren zonder dewelke de gemeenschap niet zal overleven of evolueren. Het zijn cruciaal geplaatste dieren die een essentiële rol vervullen in de gemeenschap, juist diegenen die er voor zorgen dat de anderen overleven en bijdragen tot hun ontwikkeling. Door hen kunnen de anderen groeien en kan het geheel van een groep, gemeenschap groeien en bloeien.
Brengen we deze gedachte over naar ons mensen dan is het essentieel dat deze figuren worden erkend, dat ze zich kunnen ontplooien en dat zij worden gesteund door de organisatoren van het maatschappelijk bestel en diegenen die macht en autoriteit uitstralen.
Rol van geld
Laat ons de waarde en rol van geld herdenken. Immers geld was in onze geschiedenis een ruilmiddel. Jij krijgt iets en als tegenprestatie geef ik je een aantal munten, nu virtueel geld, als tegengebaar. Je geeft iets in ruil. Heb je immers geen dienst of ander ‘materieel’ goed te geven dan compenseer je dat met geld. Dat is de echte waarde van geld. Niet de doorgeschoten invulling die we er nu aan geven.
Geld kan opnieuw zijn waarde als ruilmiddel opeisen maar laat ons een nieuwe, zeg maar oude interpretatie opnieuw van onder het stof halen, een filosofische discussie eerst maar misschien kan het wel uitdijen naar andere humane interpretaties en dan denk ik in de eerste plaats aan een andere economische invulling.
Samenwerking
We kunnen veel voor elkaar betekenen. We kunnen elkaar helpen, elkaar aanvullen, bouwen met en door elkaar, solidariteit en duurzame groei als individueel onderdeel van een groter, samenhangend geheel. Wat de ene niet kan, dat kan de ander voor je invullen.
Moet daarvoor altijd iets ter compensatie staan? Niet noodzakelijk. We kunnen helpen en samenwerken als een gevoel. Dit geeft een goed en voldaan geheel, een bevrediging ook. Een houding die ons als mens meer plezier geeft, rijker maakt.
Stimuleren door een menselijk gebaar
Ik denk dat de mens van nature positief en goed ‘kan’ zijn. We dagen elkaar uit door een menselijk gebaar. Ergens op een onbekende plaats komen en al van ver worden uitgenodigd voor een maaltijd. Hoe schoon is dat? Worden uitgenodigd om bij iemand te gaan eten en de beste hapjes worden voorgeschoteld door de gastvrouw/heer die voor je zorgt en je in de watten legt…
Dat zijn we toch allemaal niet vergeten. Meer, we kunnen het spontaan terug oproepen en als positief gebaar naar voor halen.
Toon interesse in de plannen van de ander. Stel vragen, stimuleer, complimenteer, steun, wees empatisch in het benaderen van de ander.
Denk dieper en verder
We moeten de gedachte dat we uitsluitend als mensen leven trachten van ons af te zetten. Laat ons dieper en verder nadenken en spontaan ook rekening houden met alle wezens en dingen die ons omringen. We krijgen een ander beeld van biodiversiteit, fauna, flora en leren omgaan met afval en …misschien ook wel het klimaat. We leven niet meer alleen maar samen met de dieren en planten. Het gevolg zal zijn dat we elkaar rijker en diverser maken, vollediger en met aandacht voor alle aspecten van het bestaan van de ander. Ieder wezen heeft zijn mooie eigenschappen. Ga daar naar op zoek en stimuleer.
Leer te denken ‘out of the box’. Er is meer dan de analyse en het logisch denken. Ga buiten de begaanbare paden.
Empatisch
Kunnen we niet eens trachten te denken vanuit het andere wezen, het dier, de andere mens. Stop met het vertrekken vanuit het ik, alvast doe een poging tot begrijpen vanuit de ander. Hoe ziet de wereld er uit voor een kind van 2 jaar? Alles is immens groot, een stoel, een dobermann, een koe, een volwassen mens. Dat alles schrikt af voor die kleine kleuter. Het is niet voor hem te vatten en controle heeft ie al helemaal niet. Doe steeds een poging om vanuit de ander te denken en te handelen. Het is zoveel rijker, interessanter en vooral aangenamer. Denk eens vanuit het standpunt van een dier…
Diplomatisch
Weeg je woorden. De kwetsuren die woorden kunnen aanrichten zijn veel zwaarder om dragen en te vatten dan de ergste slag of stomp. De gevolgen van een slag gaan voorbij. Woorden blijven steeds op de loer liggen, ook na zoveel jaren. Kwets zeker niet om te kwetsen. Kritiek mag en moet zelfs vooral als je onder ‘vrienden’ bent en elkaar dingen kunt aandragen om iemand anders te laten leren en laten groeien.
Spreek duidelijke taal en vermijd het spreken in raadseltjes, dubbele bodems en kronkels. Gebruik geen afkortingen of lettertekenbegrippen. Vermijd het jargon en verenigingstaal die alleen de leden begrijpen en de buitenwereld voor een groot vraagteken plaatsen. Wees klaar en duidelijk in woord en geschrift en denk in functie van de ander om samen te groeien en de som zoveel groter te maken dan de optelling van de delen.